Z początkiem jesieni dobiega końca pierwsza wystawa w Kunstsilo. Nowa atrakcja na kulturalnej mapie Kristiansand to więcej niż galeria, to także miejsce spotkań i pouczającej rozrywki dla całej rodziny. Stawia sobie ambitne cele, aby stać się jednym z wiodących centrów sztuki współczesnej w regionie.
„Silos sztuki” ma być instytucją otwartą, dynamiczną i zaangażowaną, promując dialog, edukację i kreatywność. Sprawdź dlaczego warto zajrzeć do wnętrza „silosu sztuki”.
Transformacja poprzemysłowej architektury
Historyczne dziedzictwo budynku przywodzi na myśl agrarny źródłosłów pojęcia kultura. Kunstsilo łączy w sobie historię z nowoczesnością, przemysł ze sztuką, będąc przykładem udanego upcyklingu zabytkowej architektury. W latach 1935-1939, kiedy w Norwegii odczuwalne były skutki globalnej recesji, w Kristiansand postawiono imponujący silos zbożowy. Powstał jako część większego projektu mającego na celu rozwój infrastruktury rolniczej regionu. Przechowywano w nim ogromne ilości zboża, które trafiało tu z okolicznych farm, a następnie eksportowano je do innych części kraju, a także poza jego granice. Silos, zaprojektowany przez znanego norweskiego architekta Arne Korsmo, stał się symbolem postępu technologicznego tamtych czasów, a także świadectwem rosnącej roli Kristiansand jako ośrodka handlowego. Kiedy oddano go do użytku, mógł pomieścić 15000 ton zboża.
Dziś zwiedzający mogą oglądać ponad 600 dzieł z Kolekcji Tangena (cała kolekcja liczy ok. 5000 obrazów), wyeksponowanych na trzech piętrach wystawienniczych.
Jak czytamy na stronie Kunstsilo, to właśnie kolekcjoner i filantrop Nicolai Tangen, w kwietniu 2015 roku, ofiarowując SKMU Sørlandets Kunstmuseum Muzeum Sztuki w Sørlandet swoją prywatną kolekcję dzieł sztuki (najobszerniejszą prywatną kolekcję sztuki nordyckiej z lat 1910–1990) zaproponował przekształcenie silosu zbożowego w nowe muzeum. Pomysł spotkał się z dobrym przyjęciem i w 2016 roku rada miasta Kristiansand przeznaczyła 50 milionów koron na przyszłe muzeum sztuki w budynku silosu. W konkursie na projekt przekształcenia dawnego zbożowego silosu w nowoczesne centrum sztuki wystartowało ponad 100 firm z 17 krajów. Kluczowym wyzwaniem było zachowanie industrialnego charakteru budynku, jednocześnie przekształcając go w przestrzeń przyjazną twórczym spotkaniom.
Kunstsilo: Pasje północy
Wystawa inauguracyjna zatytułowana Passions of the North jest bardzo obszerna i zachwyca swoją przemyślaną strukturą. Zaprojektowano ją tak, aby w każdym pomieszczeniu stworzyć charakterystyczną atmosferę. Mamy tutaj bowiem podróż przez burzliwy wiek XX w sztuce przefiltrowaną przez norweską wrażliwość, co stanowi doskonałe narzędzie do lepszego zrozumienia specyfiki tożsamości skandynawskiej. Pokazano nie tylko malarstwo, ale też grafikę, ceramikę, rzeźbę, tekstylia i fotografię. Jak zaznacza kurator wystawy, szeroka prezentacja kolekcji Tangena ukazuje tęsknoty Norwegów zarówno zewnętrzne, do gwarnych stolic Europy jak i wewnętrzne, do rodzimych wiejskich krajobrazów.
Norwescy moderniści byli pod wpływem ruchów artystycznych z innych części Europy i często adaptowali te wpływy do lokalnych warunków. Styl norweskich kubistów był na przykład nieco łagodniejszy w dekonstrukcji formy niż ten, który można zaobserwować u ich francuskich odpowiedników, zachowywanie czytelności form mimo kubistycznej fragmentacji pozwalało na rozpoznanie obiektów i przestrzeni w pracach norweskich malarzy. Z drugiej strony wystawa zawiera obszerne zbiory w stylu op-art oraz ekspresjonizmu i surrealizmu w ich najbardziej introspektywnych, egzystencjalnych przykładach. Obrazy przedstawiające miejski pośpiech zdradzają przebodźcowujące oddziaływanie europejskich metropolii na artystów wyrosłych w rzadziej zaludnionej Norwegii. Eksplorację wspomnianych wyżej wewnętrznych tęsknot ukazano dwojako, poprzez dzieła podejmujące tematykę zaangażowaną społeczno-politycznie oraz odwołujące się do umiłowania ojczystej przyrody i krajobrazów. Bardzo inspirujące może okazać się dla zwiedzających zestawienie obok siebie najpierw tłumów w miejscach masowej rozrywki z tłumnymi oddziałami protestujących lub żołnierzy, a w następnej kilku niepokojących portretów pod wspólną nazwą „twarz – maska – potwór”. Warto wspomnieć również o wyróżnieniu twórczości Reidara Auliego poprzez stworzenie immersyjnej, multimedialnej wersji obrazu pod tytułem Funfair, który to rzucony w powiększeniu na całe pomieszczenie, zanimowany i oprawiony dźwiękiem zaprasza do poczucia się częścią tego obrazu. Kolejna wystawa, dostępna od 27 września będzie prezentowała odważną ceramikę brytyjskiego artysty Edmunda do Waal.
Innym intrygującym eksponatem jest Projekt Gjerdeløa, czyli XVII-wieczna drewniana chata w oryginalnych rozmiarach i proporcjach. Pierwotnie znajdowała się na zboczu góry w rodzinnej wiosce artystki Marianne Heske, Tafjord nad Sunnmøre. W 1980 roku pożyczyła go od miejscowych rolników Alfreda i Vigdisa Selboskarów i przywiozła ją aż do Paryża, gdzie została zainstalowana w Centre Pompidou w ramach 11. Paryskiego Biennale Młodych Artystów. Heske dokumentowała Gjerdeløa i jej różne konteksty. Na wewnętrznych ścianach znajdują się inskrypcje osób, które przebywały w nim z różnych powodów na przestrzeni 350 lat. Artystka filmowała i fotografowała różne spotkania z publicznością na wystawach, zebrała wycinki z gazet i opinie na temat eksponowania tej drewnianej chatki. Wszystko to stało się częścią projektu artystycznego, który wciąż się rozwija.
Po inspirującym zwiedzaniu rozległej wystawy prezentującej część kolekcji Tangena można odpocząć na jednym z tarasów widokowych. Na dziewiątym piętrze jest również restauracja nawiązująca w swoim menu do zbożowego kontekstu miejsca. Warto śledzić na bieżąco wieści z Kunstsilo, ponieważ oprócz wystaw czasowych planowane są rozmaite spotkania i warsztaty.
Praktyczne informacje
Uroczyste otwarcie w maju przyciągnęło tak wiele osób, że centrum miasta było tamtego wieczora zupełnie puste. Na powierzchni około 9 000 metrów kwadratowych znalazły się nie tylko sale wystawiennicze i pracownie artystyczne, ale również dwie restauracje, sklep z pamiątkami i gadżetami oraz dwa przestronne tarasy z pięknymi widokami.
Na co dzień Kunstsilo otwarte jest od godziny 11:00. W poniedziałki, wtorki, soboty i niedziele wystawy i sklep są czynne do godziny 17:00, a w środy, czwartki i piątki do godziny 21:00. Restauracja na dziewiątym piętrze w czwartki, piątki i soboty jest dostępna jeszcze dłużej, bo do 2:00. Restauracja na parterze czeka na gości codziennie od 11:00 do 22:00.
Dzieci i młodzież do 18 roku życia mogą obejrzeć wystawy za darmo, a na parterze dostępna jest rodzinna przestrzeń do zabawy dla najmłodszych, gdzie znalazły się m.in. maty, poduszki do budowania i stoły z materiałami plastycznymi. Dozwolone jest robienie zdjęć wszystkim eksponatom, ale bez błysku lampy. Ponadto przy zakupie biletu grupowego można urozmaicić zwiedzanie o wirtualną grę na czas lub dodatkowe zabawy dostępne wirtualnie za pomocą aplikacji na iOS. Można też zarezerwować wycieczkę z przewodnikiem, który w czasie 45 minut oprowadzi po całej wystawie w języku norweskim lub angielskim.
strona internetowa: kunstsilo.no
lokalizacja: Sjølystveien 8
4610 Kristiansand
kontakt: post@kunstsilo.no; +47 38 07 49 00