Miasto wielu przemysłów
Trondheim w dawnych czasach nosiło inną nazwę, a mianowicie Nidaros oraz Trondhjem. Jest to malownicze norweskie miasto, usytuowane nad Trondheimsfjorden, tuż przy ujściu rzeki Nidelvy.
Nie tylko przemysł stoczniowy
W Trondheim jest świetnie rozwinięty przemysł stoczniowy, metalowy. Mieszkańcy zajmują się równięż przemysłem rybnym i handlem. Należy w tym miejscu podkreślić, iż miejscowość ta liczy sobie około 212 000 mieszkańców.
Rok 996
Miasto to zostało założone w 996 roku przez Olafa Tryggvasona. Olaf przyszedł na świat jako pogrobowiec, a był on synem Tryggve Olafssona. Tryggve był norweskim królem Viken, który został zabity na polecenie Haralda II Szarej Opończy syna Eryka Krwawego Topora, króla Norwegii. Wdowa po Tryggve wraz z małym synkiem Olafem schroniła się na Rusi, przypuszczalnie w Nowogrodzie. Tam też wychowywał się Olaf. Gdy miał on 12 lat rozpoczął żywot Wikinga. Z niewielką grupą piratów grasował on na wodach Bałtyku. Nadworny skald wspomnianego Olafa, zapisał w swoich notatkach, że późniejszy król Norwegii prowadził zwycięsko liczne potyczki zbrojne w okolicach Hedeby, największego miasta nordyckiego za czasów Wikingów oraz na wybrzeżu flandryjskim. Na czele utworzonej przez siebie wielkiej armii Wikingów, dwukrotnie najeżdżał Olaf Anglię. Raz w roku 991, a także w 994 roku, wymuszając tam ogromne okupy na anglosaskim królu Ethelredzie. W roku 991 Olaf odniósł zwycięstwo pod Maldon w Anglii. W czasie drugiej wyprawy na Wyspy Brytyjskie, Olaf przyjął chrzest i stanowi zagadkę dlaczego podjął on ten krok.
Legenda o Olafie
Gdy prowadził on życie Wikinga, podobno nie wiedzieć skąd i dlaczego, przyleciał do niego Anioł z nieba i zaczął mu głosić Świętą Ewangelię. Po słowach Anioła…że Jezus umarł za ciebie…Olaf padł na twarz i porzucił radykalnie żywot, jaki do tej pory prowadził. Podczas swoich opowieści, Olaf Tryggvason mówił jak ukazał mu się Anioł Boży co wplatał w swój warkocz „błękit czystego nieba”. Od tej pory, właśnie ten kolor był ulubioną barwą Olafa.
Stolica wikińska
Do roku 1217 Trondheim pełniło funkcję stolicy wikińskiej Norwegii. W latach 1152–1537 było ono siedzibą katolickiej archidiecezji Nidaros, gdzie pobudowana została piękna katedra o tej samej nazwie. Od 1964 roku, Trondheim zostało połączone geograficznie z miastami Byneset, Leinstrand oraz Strinda i Tiller.

Tu rzeka spotyka się z fiordem
Trondheim położone jest w miejscu, w którym rzeka Nidelva, spotyka się z fiordem Trondheimsfjorden. Gdy następuje czas przesilenia letniego, tutaj słońce wschodzi o godzinie 3.00, a zachodzi mniej więcej o godzinie 23.40. Co ważne w tej kwestii, słońce pozostaje tuż pod horyzontem, dając tak zwany czas „ciągłego dnia”. Czyli mowa jest tutaj o okresie między 20 maja a 20 lipca, kiedy to nie ma w nocy ciemności.
Jest tu klimat nadmorski
Zaś podczas przesilenia zimowego, słońce wschodzi o godzinie 10:00, pozostając jedynie nad linią horyzontu, a zachodzi już o godzinie 14:30. W Trondheim jest klimat nadmorski, ale miasto jest osłonięte od silnych wiatrów.
Najwyższym naturalnym wzniesieniem w tym mieście jest Góra Storheia, wznosząca się na wysokość 565 m.n.p.m.
Ludzie mieszkali tutaj już tysiące lat temu, w miejscu o dawnej nazwie Oretinget znajdującym się tuż przy ujściu rzeki Nidelv. Jak głoszą podania mieszkający byli ludźmi wolnymi, potrafiącymi wybrać w sposób demokratyczny swojego władcę. Jednym z nich był Harald Pięknowłosy, który żył w latach 965-933. Był on królem podobnie jak też i jego syn Haakon I zwyczajowo zwany „Dobrym”. Dawniej miasto Trondheim zwane było Nidaros, a co najciekawsze było ono siedzibą królów Norwegii. Do 1217 roku pełniło ono rolę stolicy państwa, a następnie stolicę przeniesiono do Bergen.
Układ pokojowy
Po zawartym układzie pokojowym w Roskilde, co miało miejsce w dniu 26 lutego 1658 roku, Trondheim dostało się pod panowanie Szwedów. Ziemie te Norwegowie odebrali spod jarzma szwedzkiego dziesięć miesięcy później, co potwierdzono Traktatem Pokojowym zawartym w Kopenhadze dnia 27 maja 1660 roku.
Wielkie pożary
Miasto czasem trawiły wielkie pożary. Jeden z nich, mający miejsce w 1681 roku, zwyczajowo zwany był „pożarem Hornemanna”, a strawił około 90% zabudowy miasta. Generał Johan Caspar von Cicignon, znamienity inżynier drogowy pochodzący z Luksemburga, nadzorował odbudowę miasta Trondheim. Wówczas to zbudowano szerokie aleje, co nadało miastu szczególnego stylu.

II wojna światowa
W czasie trwania II wojny światowej, Trondheim okupowały siły niemieckie już od roku 1940. Stan ten trwał do końca wojny, czyli do maja 1945 roku. Niemiecka nazwa tego miasta to po prostu Dronyheim. W okresie wspomnianej okupacji, Niemcy wybudowali tu bazę okrętów podwodnych tak zwanych U -Bootów. Rozważali także oni budowę nowego miasta o nazwie Neu-Drontheim z przeznaczeniem dla 250 tysięcy mieszkańców. Nowe miasto miało stać się stolicą północnej niemieckiej Skandynawii. Z wielkich planów niemieckich okupantowi udało się wykonać raczej niewiele, a na głównych drogach do dziś straszą tubylców zardzewiałe końcówki zbrojeń planowanego „nowego miasta”.
W okresie lata
Opowiastka fantastyczna… W czas letniej kanikuły, około godziny dwunastej w nocy, widać jak z pomroków szarej mgły wydobywają się jakieś dziwne postacie, które zabierają się za budowę dróg i okolicznych budynków. Ta sytuacja jest obserwowana do pierwszego błysku promieni słonecznych, kiedy mgła opada, a upiorni budowniczowie gdzieś się rozpływają. Z dala dobiegają jedynie komendy wydawane w języku niemieckim.
3 komentarze
piekny tekst
świetny tekst, bardzo płynnie się czyta i dobra dawka informacji;)
pozdrawiam
podoba mi sie