Piękna Katedra Nidaros to zabytkowa gotycka świątynia, która została wzniesiona w roku 1152 w norweskim Trondheim. Osoby bardzo wrażliwe niekiedy mogą dostrzec upiorne „świętych obcowanie”, które rozgrywa się właśnie w tym miejscu.
Pierwowzór
Katedra nosząca nazwę Nidarosdomen została bardzo dokładnie wzorowana na angielskiej katedrze ufundowanej w Canterbury. Jak czytamy w Encyklopedii PWN, jest to oczywiście największa świątynia w całej Skandynawii. Katedra ta jest miejscem pochówku norweskiego króla Olafa II, toteż zwyczajowo zwana jest ona katedrą królewską.
Rządy Olafa
Olaf II wprowadził w Norwegii chrześcijaństwo, które zaowocowało ogromem odbywających się do tej katedry pielgrzymek, mających miejsce nawet wiele lat po śmierci wspomnianego króla. Katedra ta była z biegiem czasu unowocześniana i sukcesywnie rozbudowywana nawet czterdzieści lat po pogrzebie wspomnianego króla. Norwegowie uważali i nadal uważają ją za pewnego rodzaju wizytówkę, toteż dbanie o nią było zawsze ich priorytetem.
W srebrnej trumnie
Olaf II został pochowany w owej katedrze w srebrnej trumnie, która niestety nie zachowała się do czasów współczesnych. Jak podają nam liczne opracowania historyczne, w roku 1537 wywieziono ją do Danii, a szczątki króla wyrzucono w Morze Bałtyckie, zaś ze srebrnego kruszcu Duńczycy topili własne monety. W 1153 roku świątynia ta stała się katedrą katolicką należącą do archidiecezji Nidaros. Była nią aż do chwili ucieczki z miasta ostatniego katolickiego biskupa – Olava Engelbrektssona. Kilka lat po tym incydencie, bowiem już w roku 1537, protestantyzm rozpowszechnił się w Norwegii na szeroką skalę.
A są w niej stare meble
W katedrze tej przechowywane są norweskie regalia, czyli piękne stare drewniane meble upamiętniające dawne czasy. Z wieży Katedry Nidaros można podziwiać przecudny widok całej okolicy miasta Trondheim rozpościerającego się nad rzeką Nidelva. Niedaleko znajduje się Pałac Arcybiskupstwa. Został on zbudowany w XIII stuleciu. Nidarosdomen jest zgodnie z panującą w Norwegii tradycją miejscem pochówku rodzin królewskich. Podobno w ostatni dzień października każdego roku ożywają spoczywające tu pary królewskie, a w katedrze odprawiane jest nabożeństwo z ich udziałem za Norwegię i jej rządzących. Wówczas nikt z mieszkańców miasta nie zbliża się do tego miejsca, aby przypadkiem nie zobaczyć nikogo z zaświatów. Kolejną tradycją związaną z tym miejscem jest ustanowione w roku 1814 prawo koronacji monarchów Norwegii.
Od jedenastego stulecia
Prace budowlane oraz architektoniczne nad wspomnianą katedrą Nidarosdomen, miały swój początek w roku 1070. Zostały one jednak ukończone dopiero w około 1300 roku. Na przestrzeni lat ten budynek świątynny był wielokrotnie niszczony przez wybuchające w nim z niewiadomych przyczyn pożary. Obecny wygląd katedra ta zawdzięcza rozpoczętej w roku 1869 odbudowie i modernizacji. Prace prowadzone były według projektu wielkiego architekta Heinricha Ernsta Schirmera, który niestety nie dokończył rozpoczętego przez siebie dzieła. Mimo to katedra została ukończona, ale tym razem przez wybitnego znawcę sztuki architektonicznej i budowlanej Christiana Christie.
Kolejna rewitalizacja
Kolejne prace rewitalizujące Katedrę zostały definitywne sfinalizowane w 2000 roku. Korpus tej budowli wykonany z szarego steatytu wieńczy dach zrobiony z zielonej miedzi. Jest tutaj także piękna wieża widokowo-obserwacyjna, czyli tak zwane „psie zęby” fasadowe, które zostały wykonane w dwunastym wieku przez angielskich mistrzów kamieniarskich pochodzących z Lincoln. Znaczący wpływ gotyku angielskiego odbity został na istniejącym tu prezbiterium posiadającym ostro podwyższone, delikatnie rzeźbione łuki. Nawa główna katedry powstała na początku XIII stulecia zgodnie z zasadami stylu gotyckiego. Na frontowej ścianie świątyni w Trondheim wyrzeźbionych zostało 57 rzeźb apostołów oraz osób świętych.
Upiorne obcowanie świętych
Gdy zapada zmrok, a mgła spowija cały budynek katedry, wspomniane rzeźby ożywają i udają się w różne zakątki okolicy, aby głosić Ewangelię Jezusa Chrystusa tym ludziom, którzy żyją z dala od Niego. Gdy na ich widok ktoś się przestraszy i zacznie uciekać, duchy biegną za tą osobą, na siłę uświadamiając, że nie osiągnie ona zbawienia swojej duszy w takim stanie ducha, w jakim jest. W każdą księżycową noc po tak nietypowej ewangelizacji postacie rzeźb z Katedry Nidaros tańczą w upiornym tańcu, który widziano już wiele razy.
6 komentarzy
O MATKO BOSKA….JAK SIE PRZESTRASZYŁAM
fajny artykuł jak zwykle
Dobry tekst….jak czytałam w prasie najwiecej duchów jest na południu Norwegii
legenda super, płynnie się czyta… elegancko 😉 więcej takich artykulow
Nie tylko duchy ale katedra jest w swoim rodzaju wyjątkowa i piękna, a najbardziej podoba mi się tekst tego artykułu.
podobno Dunczykow te srebrne monety w palce parzyly…kolejna legenda