To, co czyni Norwegię najpiękniejszym krajem skandynawskim

Norwegia to rzecz jasna znane na całym starym kontynencie królestwo. Jego terytorium obejmuje część północną i zachodnią Półwyspu Skandynawskiego. Posiada granicę ze Szwecją, Finlandią oraz z Rosją. Nie można w tym miejscu pominąć tak zwanej granicy morskiej biegnącej przez cieśninę Skagerrak, która łączy Norwegię z Danią. Nazwa kraju pochodzi od staronordyckiego słowa tłumaczonego jako „droga na północ”. Przypomnijmy zatem Naszym Czytelnikom o kilku niezwykłych miejscach Norwegii.

Wodospad Tvindefossen

Malowniczy wodospad Tvindefossen mierzy ponad 110 metrów wysokości i znajduje się w gminie Voss. Posiada kilka kaskad, które przez tubylców zwyczajowo nazywane są „spieniaczami wody Tvindefossen ”. Ten niezwykły wodospad stworzyła rzeka o nazwie Kroelvi, a wody tej rzeki opadają w swoim nurcie ze stromego urwiska, czyniąc to miejsce niezwykle urokliwym. Jak głoszą stare legendy, wody tej rzeki posiadają właściwości odmładzające. Według starej norweskiej opowieści, kiedy królowa Norwegii Małgorzata, córka króla duńskiego Waldemara IV, miała poślubić Haakona VI, chciała mu się bardziej przypodobać. Postanowiła się wtedy wykąpać w wodach rzeki Kroelvi według starych obyczajów norweskich. Wówczas to z jej nurtów wyłoniła się królowa tej rzeki i za pierścień ze szmaragdem od Małgorzaty uczyniła przyszłą władczynię Norwegii o wiele młodszą i ładniejszą, niż do tej pory ona była. Od tego czasu tylko śmiałkowie chcący odzyskać dawną młodość i wygląd kąpią się w tej rzece. 

Rezerwat Skaupsjøen

Rezerwat przyrody Skaupsjøen/Hardangerjøkulen powstał w 1981 roku. Jest on usytuowany w granicach terytorialnych gmin Eidfjord i Ulvik. Jego teren to mniej więcej 551 kilometrów kwadratowych. Słynie on ze znajdującego się w tym miejscu jednego z największych lodowców tego kraju noszącego nazwę Hardangerjøkulen. Cały teren tego rezerwatu rozgraniczony jest licznymi szlakami turystycznymi, którymi można zwiedzać to miejsce podczas wszystkich pór roku. Jednak największą atrakcją tego miejsca jest możliwość zdobycia szczytu lodowca, który wznosi się na wysokość 1863 metrów nad poziomem morza. Podobno w najzimniejszym okresie roku spaceruje po wspomnianym szczycie duch norweskich gór i wód o imieniu Nøkken. Pilnuje on tego terenu, a gdy ktoś się zbyt głośno zachowuje, wówczas podkłada on temu komuś nogę, powodując jego upadek. Jest to rzecz jasna nauczka dla kogoś, kto nie zna zasad dobrego zachowania. 

Wodospad Kjosfossen

Nazwa zwyczajowa tego wodospadu brzmi po prostu Kjosfossen. Jest on usytuowany na rzece Flåmselvi, w malowniczej gminie Norwegii o nazwie  Aurland. Wysokość tego wodospadu wynosi ponad 225 metrów. Turyści chcący zobaczyć to miejsce powinni wybrać się kolejką Flåmsbana, ponieważ jej trasa biegnie tuż nad szczytem wspomnianego wodospadu. Niezwykłą wprost atrakcją tego miejsca są opowieści dotyczące mieszkającej niedaleko Kjosfossen mitycznej postaci noszącej imię Huldra. Była to kobieta, która, jak głoszą dawne opowieści i podania ludowe, żyła nad rzeką Flåmselvi, sukcesywnie pomagając rybakom podczas połowu ryb i suszeniu sieci. Charakteryzowała się ona niezwykłą urodą, którą uwodziła młodzieńców. Niektórzy młodzi rybacy po prostu tracili dla niej głowę. Niekiedy zdarzało się i tak, że młodzi rybacy byli o siebie bardzo zazdrośni, zatem miały też miejsce liczne bójki młodych chłopców, którzy potonęli w tutejszym wodospadzie. Nawet znany jest pewien wiersz dotyczący wodospadu Kjosfossen brzmiący następująco… Kjosfossen, o miejsce bardzo urokliwe… zna ciebie cudowna Huldra panna piękna… w miejscu tym każdy zna chwile straszliwe… z panną tą nikt tutaj się nigdy nie lęka…

Co najważniejsze, w lecie można tutaj zobaczyć tańczące studentki z Norges dansehøyskole, innymi słowy z Norweskiej Wyższej Szkoły Tańca, które właśnie w przebraniu pięknej Huldry tańcem witają przybyłych tu turystów. Podobno Huldra jest wtedy bardzo zadowolona i często włącza się do śpiewających chórem studentek.

Platforma widokowa Stegastein

Stegastein to nic innego jak punkt widokowy znajdujący się w gminie Aurland. Z wysokości 640 m. n.p.m. można podziwiać spektakularny wprost widok na okolicę, przede wszystkim na Aurlandsfjord (wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO). Dla zwiedzających punkt ten otwarto w roku 2006. Platformę tę wykonano z drewna, stali oraz szkła, ma ona 4 metry szerokości oraz 30 metrów długości. Na końcu całej konstrukcji zainstalowano grubą szybę ochronną. Platforma została zaprojektowana przez Todda Saundersa i Tommiego Wilhelmsena.

Aurlandsfjord rozciąga się w dolinie na długości 29 kilometrów. Jest południową odnogą Sognefjordu, najdłuższego norweskiego fiordu. Otaczają go wysokie na 1800 metrów górskie zbocza. Budowa platformy Stegasteinem została zrealizowana w ramach programu „Narodowych Tras Turystycznych” (Nasjonale turistveger) pod patronatem Norweskiego Zarządu Dróg Publicznych. Podobno spacerujące po tej platformie pod postaciami ludzkimi norweskie trolle niejednokrotnie chcą zepchnąć spacerowiczów z tego miejsca, ale pojawiający się z góry anioł ratuje spacerowiczów z takiej opresji.

Wodospad Vøringfossen

 Wodospad ten jest cudownym elementem rzeki Bjoreio. Wysokość tego wodospadu mierzy około 182 metrów. Na wzniesieniu, które znajduje się opodal Vøringfossen, pobudowano hotel w 1891 roku posiadający styl Art Nouveau. Norweski kompozytor, pianista i dyrygent Edvard Grieg stworzył właśnie tutaj swoje wielkie dzieło noszące tytuł „Opus 66”. Na uwagę zasługuje fakt, że wodospad ten został odkryty w roku 1821 roku przez profesora Christophera Hansteena.

Chcąc zmierzyć wysokość tego wodospadu, Hansteen rzucał kamienie w przepaść, mierząc jednocześnie czas ich spadania na swoim kieszonkowym zegarku z dewizką. Nazwa tego wodospadu wywodzi się czasownika vyrða, co można przetłumaczyć jako „doceniony”. Ponieważ uczony ten zmarł w dniu 11 kwietnia 1873 roku, w każdą okrągłą rocznicę swojej śmierci, duch jego pojawia się z kamykiem i zegarkiem, oddając się niestandardowym pomiarom wysokości tego wodospadu. Nie wolno mu wówczas przeszkadzać, ponieważ może on zepchnąć takiego turystę do rzeki Bjoreio.